Já þetta er líklega furðuleg tilfynning fyrir hann.

já það er vissulega svolítið að finna loksins blóð ættingja sína fyrst lífinu orðinn 35 ára gamall.

Mér er nú í fersku minni þegar ég sjálfur hitti Blóðfaðir minn þá orðinn 26 ára gamall, ég hafði verið alin upp af fósturforeldrum frá hálfs árs aldri og mest lítið þekkt til þeirra en vissi þó af blóðforeldrum  og að ættingjar væru þarna úti um allar sveitir á austurlandi og vesturlandi en ég í höfuðborginni.

Svo hitti ég 9 hálfsystkinum mín sem bjuggu úti á landi svona smá saman frá því um tvítugt og upp úr.

Það tínist upp nýr og nýr ætingi með árunum,frændi hér og frænka þar og það sannarlega má vara sig á þessu litla landi.

Margt spaugilegt getur líka komið upp til dæmis þegar maður kynnist systkina barni sínu við furðulegustu aðstæður eins og í troðningi á bar eins og gerðis einu sinni hjá mér :)

Það er furðulegt hvað maður tekur eftir mörgu sameiginlegu í fari blóðskyldra í ýmsum töktum tjáningu málfar og jafnvel máltækjum og skoðunum ásamt hugsun og útliti þó fólk hafi aldrei þekkst eða sést áður á æfinni. 

En það verður sjaldnast jafn gott á milli fólks eins og ef það hefði alist upp saman og vantar þessa tengingu sem myndast milli fólks með árunum og þess vegna eiga börn að vita af þessu frá upphafi ef það er ljóst.

Þetta var öðruvísi hérna fyrir 45 árum, Pabbar fengu engu ráðið þótt þeir vildu jafnvel taka börnin og mæðraríkið var algert og enn þann dag því miður og líka öfugt á mörgum stöðum í heiminum.

Mér þykir hins vegar mjög vanhugsað gegn börnunum sjálfum og þeirra framtíð þegar þeir fá ekki að vita af blóðættingjum sínum eins og stundum er raunin.

Ég þekki til fólks sem á unglinga eða eldri og þau vita ekki að pabbinn er fóstur pabbi, því er haldið leyndu þar til hvenær veit ég ekki ?

Furðuleg hugsun og oftast ekki með hagsmuni barnsins að leiðarljósi virðsit mér því það er lámarks réttur að vita rætur sínar þykir mér alla vega sjálfum miðað við mína reynslu af þessu.

Ég vissi það frá æsku að ég ætti blóðforeldra eitthverstaðar úti á landi. Það á að vera undir manneskjunni sjálfri komið hvað hún gerir við þá vitneskju þegar að því kemur. 

Sumir vilja hitta sitt fólk þagar það er tilbúið til þess og ég valdi mér það að hitta alla romsuna og vita hvernig systkini og systkynabörn og allt heila klabbið sem tilheyrði ættinni væri og kynnast sumum betur en öðrum og það var eitthvað sem ég hefði ekki viljað missa af í lífinu.

 

 

 

Sá mynd af sér á síðu yfir týnd börn